بررسی تنوع کاریوتیپی 4 گونه از جنس poa l

هیجده گونه از جنس .poa l در ایران می روید. تعدادی از گونه های این جنس از لحاظ اقتصادی بسیار ارزشمند هستند. استفاده از مطالعات سیتوژنتیک برای اصلاح و اهلی کردن گونه ها امری  ضروریست. بنابراین شناخت تنوع کاریوتیپی بین گونه ها می تواند اطلاعات ارزنده ای را در اختیار متخصصان قرار دهد. تنوع سیتوژنتیکی 4 گونه از جنس  poa l.با استفاده از سیستم تجزیه تصویری مورد ارزیابی قرار گرفت. برای مطالعه، پس از ریشه دار کردن بذرها، تیمار با آلفابرومونفتالین و کارنوی جهت متوقف کردن مراحل میتوزی انجام شد و بعد رنگ آمیزی و مطالعه اسلاید ها به روش اسکواش انجام  گردید. تعداد کروموزوم های پایه 7=x بود. اما از لحاظ سطح پلوئیدی تنوع بالایی وجود داشت که این امر نشان دهنده تنوع کروموزومی در نمونه های مورد بررسی است. بر اساس تجزیه واریانس داده های حاصل از اندازه گیری صفات و مقایسه میانگین صفات بین گونه ها از لحاظ صفات طول بازوی بلند در سطح احتمال 5% و طول بازوی کوتاه و طول کل کروموزوم در سطح احتمال 1% اختلاف معنی داری وجود دارد که این امر بیانگر وجود تنوع اندازه کروموزوم ها در میان ژرم پلاسم های مورد بررسی است. از نظر صفت نسبت بازوها، جمعیت poa strilis m.b و araratica trautv.  poaدر مقایسه با سایر جمعیت ها از مقادیر بیشتری برخوردار بودند و این امر بیانگر عدم تقارن درون کروموزومی در گونه های اخیر نسبت به بقیه گونه ها می باشد. تیپ گونه های poa strilis m.b araratica trautv., ,poa poa angustifolia l  و  poa pratensis l.بر اساس روش لوان همگی ساب متاسانتریک (sm) بود که مؤید عدم تقارن درون کروموزومی و کاریوتیپ نامتقارن است. بر اساس روش کارل پیرسون طول بازوی بلند با طول کل کروموزوم و طول بازوی کوتاه همبستگی دارد. شاخص سانترومری همبستگی منفی در سطح 1% با  ar(نسبت بازوها) دارد، به طوری که تعداد کروموزوم ها همبستگی در سطح احتمال 1% با طول بازوی کوتاه و طول بازوی بلند و طول کل دارد.